De oorlog en de bezettingstijd hebben in de stad hun sporen nagelaten. In het Wilhelminapark herinneren twee monumenten daaraan. Tussen 1940 en 1945 werd de officiële naam weer 'Wandelpark', want Wilhelmina in zo'n naam vond de bezetter een slecht idee. Voor de Meppelers juist de reden om toch 'Wilhelminapark' te zeggen.

Op deze locatie in het park was tijdens de mobilisatie van 1940 van hout, zand en plaggen een bunker opgetrokken. Deze bunker was met een loopgraaf verbonden met een bunker verderop. Op de dag van de Duitse inval waren hier leden van de Ordedienst gelegerd.

De wakkere Jan Poortman, die zich tijdens de bezetting zou ontpoppen als verzetsman, wist met welk tempo en overmacht de opmars van het Duitse leger gaande was. De soldaten in het park zouden kansloos zijn bij een confrontatie. Binnen zeer korte tijd wist hij bij de bewoners van het Wilhelminapark passende burgerkleding te verzamelen. De mannen konden zo, inclusief commandant, vóór de komst van de Duitse overmacht via het Zuideinde in de richting van Staphorst in de anonimiteit verdwijnen.