Wat te doen met kavels die maar niet verkocht werden? Op vijf percelen mocht de Utrechtse rozenvereniging Nos Jungunt Rosae (Ons verenigen de rozen) een rosarium aanleggen, vermoedelijk ook naar Springers ontwerp. De rozenhof was een onderdeel van de Landbouw-, Tuinbouw- en Nijverheidstentoonstelling in 1929. Vooral door de inspanningen van Harm Smeenge vond deze in Meppel plaats. Nos Jungunt Rosae onderhield tien jaar lang de rijke collectie. Daarna nam de gemeente het stokje over. Gedwongen door financiële krapte leidde dit al snel tot minder rooskleurigheid.

Verzetsmonument (rechts)
In de rozenhof werd in 1949 een monument opgericht ter nagedachtenis aan de Meppelers die hun verzet met de dood moesten bekopen. Hun namen zijn op de ronde lage wand achter het beeld vereeuwigd. Titus Leeser uit Ommen maakte de bronzen mannenfiguur met een kind (de toekomst) in zijn rechterhand, terwijl hij met zijn linkerhand een slang in bedwang houdt als symbool van de strijd tegen het kwaad. In de strook tussen het rosarium en het huidige verzetsmonument heeft rondom de bevrijding van Meppel een korte tijd een aantal omgekomen Duitsers (en één Poolse) begraven gelegen. Onder hen waren de slachtoffers van het geallieerde bombardement op het station op 8 april 1945. Later zijn de lichamen verplaatst naar de Zomerdijk en van daaruit de grens over getransporteerd.

Canadees monument (links)
Sinds 2010, vijfenzestig jaar na de bevrijding, staat in het rosarium ook het 'Canadees monument'. Het is een staande plaquette met een Nederlandse en een Engelse tekst. Daarboven is het embleem van het Toronto Scottish Regiment te zien, de bevrijders van Meppel. Links ervan is een tulp te midden van esdoornbladeren,rechts drie esdoornbladeren. Onder de tekstplaquette zijn geëtste tulpen te zien die lijken op te komen uit de esdoornbladeren op het voetstuk.